Avliving av Hermods riddere!

Æ hadde egentlig sværga at æ aldri sku førtæll dejnna historia,

førr det e så helsikes pinibelt,

og i vært faill ikkje nåkka man snakka høgt om!

Æ har hadd mi helvettesuke,

og sjøl om æ va tøff i tryne nån tima ætter inngrepet,

e ræsten av den uka nåkka æ ikkje unne min værste fiende!

Æ snakka om ei plage mange får opplev,

og som finnes i størrelsa fra små erteaktige kula,

tell klasa, i størrelsa du sjelden finn i velassorterte fruktdiska!

Æ ska ikkje gå i detalja her,

men han doktor dyregod hadde nu konstatert at æ va eier av

ikkje mindre enn tre av sorten,

og at de lå såpass plagsomt tell ruindt kaviarstjærna,

at operasjon va det bæste førr mæ!

Tell dokker som har lite erfaring med læga,

har æ bære en beskjed:

Vess en sånn kar sei at nåkka e tell dett bæste,

kainn du vær rimelig sekker på at du ikkje e enig ætter at behandlinga e utført!!

Den første kaldsvetten kom da æ blei plassert i nåkka som likna mistenkelig på en gynekologstol…

det va i hvert faill ikkje ei vanlig operasjonssæng æ blei plassert i!

Dæven korr liten æ følte mæ,

dær æ lå med ræva bar,

skrotum og junior i skummel nærheit av et område dær folk æ aldri før har hilst på ,

sku driv nærkamp med skarpe våpen så blodet rant!

Det blei jo ikkje likar,

når ho som styrte anestesien,

va et yndig vakkert væsen,

med dypvannsblåe aua du lætt kuinne dykke inn i…

Hadde det ikkje vært førr at æ isteden dykka langt ned i den djupe sprekka

mellom de to klatrebergan som hoilt på å sprænge den alt førr små kjortelen ho hadde på!!

I ei ainna sætting, ville ho sekkert  ha blidd så førrbainna over glaninga mi,

at ho sekkert ikkje hadde trengt anestesi førr å slå mæ i svime!

Nu fikk ho heldigvis satt nåkka beroliganes,

før han junior hadde reist sæ skikkelig og yppa tell bråk,

og godt va det, førr plutselig va rommet fullt av folk,

i hvert fall fem tell ti støkka!

Æ håpa det e siste gang i livet æ må ligg med skinka utbrætta,

mens halve sykehuset studere uinnerlivet mett,

og han junior ligg som en en vettskræmt poilloter i buskkaset over bakskaret

og e redd det e han de skal avlive!

Før æ vesste ordet av det, va æ våken og ferdig operert!

Kirurgen sa at alt va gådd som planlagt,

det va bære dagkirurgi,

så æ kuinn rusle heim og ta livet med ro!

Han førrtælte åsså at det ikkje va sydd der bak,

men at det va heilt normalt,

og ville gro ætter kvært…

Æ kainn vell ikkje akkorat sei at æ tok inn over mæ

akkorat da ka det han sa betydde…

Men det sku æ snart få erfare…

Helvettesuka va begynt…

æ hadde bære ikkje kjønt det enda!

Kirurgen sa at æ kuinne ete heilt normalt fra æ kom heim…

men han nevnte ikkje begrensninge,

og at æ burde forberede mæ på at det sku ut igjæn…

Fy fa.. førr en peislæst!!

Vel heime hadde kjærringa laga verdens bæste heimlaga pizza,

og ætter å ha fasta sian dagen før, skjønne dokker vel tegninga…

Æ åt en duvelig porsjon,

ja æ ser faktisk ikkje bort fra at det va fleire porsjona,

og ramla ner i en stol!

Ætter et par tima kjente æ naturen kalle,

og tuska inn på lillerommet og satte mæ på ramma…

Nu starta kaillsvetten igjen,

og panikken kneip mæ fastar på ramma…

Nu kom æ plutselig på det med de åpne såran,

og at æ hadde inntatt nok pizza tell et puttelag i fotball…

Det va jo ikkje akkorat mulig å reversere inntaket på det tidspunktet,

og æ skjønte at Idiot hadde fløtta sæ fra

mellomnavnet mett, tell fornavn og det einaste navnet mett!!

Æ satte i et primalskrik,

så infernalsk og jævlig at to av naboan fløtta dagen ætter på,

og ho svigermor i uinneretasjen blei så skræmt at teinnern

hoppa ut av kjæften,

tok med sæ tannglasset og gjømte sæ uinner sænga…

ho leita i fleire tima ætter det!

Æ svimte av fjorten ganga før æ va ferdig,

og ræsten av uka gikk æ på suppe og vann…

Så godtfolk,

stol aldri på en mann i frakk som sei at han veit dett eia bæste!!