Vess æ ikkje e fødd uinner ei uheldig stjerne,
så har æ i hvert fall en egen evne tell å havne opp i situasjona,
som verkelig blir situasjona!!
Her i helga va vi på blåtur,
som jo e et sånt opplægg at ingen veit korr vi ska,
og ka som e på programmet!
Vi tok blåturbegrepet steget videre,
førr ætter helga veit ikkje engang komiteen korr vi har vært,
langt minner ka vi gjor, eiller ka vi spiste!!
Har det ikkje vært førr barregninga,
på astronimiske siffer,
korr det står svart på kvitt korr vi har vorre,
sku æ glatt ha løgge om at æ nok har vært dopa ner og mishandla,
førr ætter hælga har det jamnt poppa fram blåflækka
i alle rægnbuens farge!!
Æ orka ikkje å nævne at æ umiddelbart ætter heimkomst,
måtte på lægevakta førr å sjekke en ankel,
som va kraftig overtråkka!!
Her har æ, ifølge nån som påberopa sæ å ha husken inntakt,
mishandla mæ sjøl…
på dansegolvet!!
Æ ska vestnok ha oppfuinne et nytt dansetrinn,
korr bægge føttern ska vær i lufta samtidig…
Det fungerte svært dårlig,
førr tyngdekrafta innhenta mæ umiddelbart,
og drylte mæ bortætter golvet så det sang,
og det e svære skrapemerka i parketten!
Æ e åsså fuill av skrapemerka,
langt svarten inn i selvtillitten!!
Ætter et par daga med pipat førrsektig stæmme
og et kraftig jag ætter oppbygging av goodwill i heimen
(æ har startnekt på blåtur inntil videre,
ætter at kjærringa har vært nødt å ordne fastavtale
med lægevakt og ambulanse ved alle mine hjemkomsta fra slike…)
va æ klar tell å et lite oppdrag,
som førr de fleste vil være heilt ufarlig…
men ikkje førr deinnan karn!!
Hadde kjøpt oss nån kvadrat med brustein tell gårdsplassen,
og da måtte vi fjerne nåkka shingel vi hadde dær fra før…
Deinnan shingeln hadde æ i nån rødkassa æ før har frakta fesk i,
lånte varebilen på jobb,
og sku kjøre shingeln opp tell hytta…
Heilt ufarlig altså…
Æ synes jo det va bra med vækt i kvær kasse,
men hadde førbainna mæ på at æ sku ha alt med i en tur…
Jada, æ sku sjekke i vognkortet korr mykkje bilen tålte,
men æ fainn det ikkje,
så æ tok det på skjønn…
Og da blei det alt!
Han skreik kraftig, Caravellen,
då æ tok laus,
og æ trur han hadde møsta alt av egenskapa en sånn bil ska ha…
Det så næsten ut som han va sænka,
men han så likevæl meir ut som en murstein med hjul,
enn en sportsbil…
Det e ikkje mange bakka bortover tell hytta,
men det va så vidt æ fikk kresta han i tjue i de værste motbakkan.
Før æ kjæm mæ heilt opp på hytta,
må æ opp den værste mota,
og dær e det i tillægg en port æ må gjønna,
som må åpnes manuelt…
Stoppa framførr porten,
drog brækket tell,
og hoppa ut…
Fikk åpna porten,
og snudde mæ førr å gå inn i bilen…
Som va borte!!
Æ så akkorat så vidt i lysan,
som førrsvant over veikanten fæmti meter længer ned,
Og førr et skue…
Æ veit ikkje korr mange tonn han va nu,
men han la ner krattskog som ei stridsvogn i lætt jogg!
Et par beitanes saua rakk ikkje å bræke,
før de plutselig va en del av den framadstormanes farkosten…
som straks ætter traff vannet…
Caravellen e ikkje akkurat bygd førr vannferdsel,
og han plana ikkje uansett fart eiller vækt…
konstaterte æ,
idet nån ringa i vannet avslørte korr han førrsvaint…
Det heile va over på nån sekunda,
og fullstendig lamslått gikk æ nedover kjølvannssporet tell ekvipasjen…
Da æ kom ner tell veikanten,
og så en hjelm og en halv sykkel,
skjønte æ at det ikkje bære va saua det måtte soknes ætter…
Politiet va rysta over at æ va slådd ned,
og at bilen va stjælt,
og æ huska sælfølgelig ingenting fra hendelsen…
De lurte på om æ hadde sedd nån saua og en savna syklist på min tur,
men det hadde æ jo ikkje…
Æ kom mæ jo aldri på turen opp tell hytta…
æ blei slådd ner uttaførr huset vårres, sa æ…
De træng jo ikkje å vette at såran i skolten
e fra når æ sto å stanga hauet i veggen
førr å finne ei bortførrklaring på hendelsen…
Æ sku jo gjerna ha hadd den shingeln på parkeringa ved hytta…
Men æ håpa de aldri finn bilen…
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar