Nu e vi kommen tell den tida i året æ hata mæst,
då man egentlig ikkje lev,
eiller mest lev kunn førr å måkk sny,
og ailler nådigst inni mella får lov å søv, arbeid og ta sæ en liten matbette!
(Å det e førræstn dejnn eianste betten man før sæ,
førr man e så sliten og førrfrossen om dagen at sjøl ikkje Viagra klare å tejnne isbrytarn…)
Æ kjøpte mæ en tell fræsar her om dagen,
tænkte nu det kuinn vær trivelig førr han Røder med en kompis,
og at gården kuinn bli enda fortar rydda,
men det gikk ikkje heilt som æ tenkte...
Når æ tænke mæ om,
sku æ nok aldri ha slæpt han Røder 2 inn på gårdsplassen,
førr det blei et helsikes liv…
Tre av naboan e på utkikk etter ny plass å bo,
og politiet e ikkje akkurat vennligsinna tell mæ etter siste telldragelse…
Hadde altså kjøpt en tell fræsar,
lik størrelse og farge som han Røder,
så æ tenkte at de sku gå fint i lag,
sjøl om han Røder av og tell har visst sæ temmelig vrang…
Hadde ikkje fådd han Røder 2 heilt ut av bilen,
før æ følte nån stygge aua i nakken…
På et brøkdels sekund førandra lakken tell han Røder 1 sæ fra rødt tell svart,
og æ kuinn næstn ha sværga på at han blåste sæ opp i størrelse…
Han har jo fungert fint,
med prikkfri oppførsel sian vi fikk sny,
men nu hadde han sjølstarta sæ,
og mot mæ kom den sorte baron i lett psykotisk driv,
(æ e fortsatt usekker på om det va sny eller fråde æ så på kvær sie av gapet…)
Han har jo skamfert mæ lætt tidliar,
og det frista ikkje tell gjentakelse,
så æ valgte å hoppe uinna der han kom fykanes…
Det va jo rått parti…
han Røder 2 har jo ikkje peiling på sjølstarting og sånn…
det tok nøyaktig ett og et halvt minutt,
så va han Røder 2 demontert og tom førr bensin,
og aille delan lå pent stabla oppi hengarn æ hadde han me i…
Med et triumferanes brøl vrængte han Røder 1 ruindt,
og fauk ut av gårdsplassen…
Nu va han i modus igjen,
kraftig høg på sæ sjøl…
Hørte av kraftige bremselyda og smell at han hadde nådd hovedgata,
men sian vi har kirkeparken rett nedi gata,
tenkte æ at han bære hadde søkt ned tell den store snømengden som ligg der…
Kæm som kuinn vette at han Røder ikkje bære hadde truffe en UP-bil neri krysset,
han hadde demontert heile bilen,
og hadde i samme sleng fådd med sæ et par magasin med skarpe skudd fra hanskerommet…
Med det humøret han nu va i, og evna han tidliar har vist,
stod der nu ei armert stridsvogn med psykotisk sjåfør i kirkeparken…
Æ ba tell høyere makter om at ikkje nåkka sku trigge han,
og at æ sku få ei mulighet tell å lure han han stille heim,
men det må være lavere makter som hadde hørt bønna mi…
En av politibetjentan fra den havarerte biln,
hadde det førr sæ at han sku få tellbake de to magasinan med skudd,
og æ så han ikkje før han va heilt borte med han Røder…
Det e mulig karn va opplært tell enkle kampteknikka og holdegrep,
men ikkje på en ilsken snyfræsar…
Vess han va lættar småskada etter første kontakt med han Røder,
va det et stygt syn legevakta ville få inn ætter ei lita bryteøkt i hardsnyen uttaførr kirka…
æ håpa bære de som tok sæ av han fant aille delan, og at de fikk han sydd fint sammen…
Om det va bevisst veit æ ikkje,
men plutselig gikk det av et skudd inni skovlan tell han Røder,
og prosjektilet fauk ut utkastarn, og traff kirkeklokka såpass at det klinga godt i nabolaget…
De neste to skuddan kom nesten på måfå,
men så skjønte æ at han bære finstilte siktet,
og satsa på fem på rad på duen oppå kirketaket…
Æ trur ikkje æ skal satse på fast plass i kirkerådet i løpet av kommanes tiår…
Da magasinan va tom, og politiets spesialstyrka hadde omringa kirka,
fant æ det best å forlate åstedet,
så æ tok hengarn med delan tell han røder 2 og stakk opp på hytta…
Har ikkje tort å se på nyhetssendinge eller hørt på radio…
Æ har fådd montert han Røder 2,
men veit ikkje om æ tørr å starte han…
han kan jo vær lik han Røder 1…
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar