Vinter og frost som straff...

Æ har en teori,

Det vil sei, æ har mange teoria!

Ikkje at æ har satt mæ inn i,

og grovve en masse førr å finne mine aner,

altså skikkelig slæktsforskning!

Men æ har tænkt,

særlig nu i sprængkulda,

på ka slags alvorlige tvangstanka,

eiller sinnslidelsa mine forfedre hadde,

som gjorde at dæm grodde fast her oppe i iskanten!

E det tilfeldigheite,

eiller finnes det ei god førrklaring?

Einten så hadde tidlig slekt av mæ naturlig pæls,

som gjor at de klarte sæ bedre i kulda,

Ja, ikkje sånn at æ får utrulig løst å klatre i trær når æ spis banan,

men førr i det heile tatt klare sæ igjønna vinteren,

ville det vært naturlig med pæls!

Eiller så har en eiller ainna fjern slektning gjort,

unnskyld uttrykket,

et såpass kukstykkje,

at vi sku bli straffa i generasjona etterpå!

Æ kainn jo skjønne at en tøff liten sprættskit av en same,

fangstmann og jæger som æ trur slækta mi va,

gikk litt førr langt nord en dag,

og havna her oppe!

Men ka fikk han tell å bli her,

med de vintran vi har?

Æ trur ikkje akkurat at det bugna av kvinnfolk her oppe,

på den tida!

Va jo sekkert behagelig stille å rolig her,

uten førr mange østlendingssnobba,

førr ikkje å snakke om de som det bugna av her i dag,

de med ei heilt ainna farge…

i nasjonalflagget sett!

Så ka kuinne han ha gjort galt,

heilt aleina som han va her oppe,

som ailtså har gjedd oss straffa vi enda slit med??

Teorien min her,

e at vårherre sjøl,

og han ainner karn med den rare foten og utveksta i haue,

har slåst om den enslige stakkarn oppi isødet…

De har sedd på kæm han vil gå førr når det blei som verst i ensomheta…

Og sian han va en av de første her oppe,

va det han som fann opp tjyvslakting av rein,

tømming av multemyre,

og nån ainner folkesporta i nord!

Med sånne aktiviteta,

har nok vårherre ikkje sedd det likt å ha han på sett lag,

og bedd han med klauvfot å vælle først!

Så, sian han va nødt å ta han,

plasserte han tykje han først øverst oppe på pynten av Norge,

korr han raskt så at med den farta han rydda og brant skogen,

Ja, førr der e jo ikkje nåkka igjen i dag…

så tok han ikkje sjansen på å slæppe han inn i hælvette,

førr han ville jo ha brent opp all fyringsveden hannes på ei vekka,

og da måtte han finne på ei nødløsning…

Ætter å ha tenkt sæ om,

og ikkje minst hørt på lappen som klaga over

korr inni helvette kaldt det va her oppe uinner iskainten,

kom han tell at det å fryse,

e minst like ondt som å breinne sæ,

og dermed hadde han et alterantivt hælvette på jord her oppe i nord!

I årans løp,

har nok slækta og andre som havna her oppe,

førrfrøsse korttidsminne,

så kvært år når vi skal vurderes av de to nevnte herrer om eventuell overfløtting,

skjer det på sommarn!

Da blir vi blenda av all lyset og fargan,

og på grunn av det dårlige korttidsminne,

så sei vi at vi vil bli…

Va nu bære nån tanka æ gjor mæ på morraparten…